Bazen basiretiniz bağlanıyor mu ?
Keşke şunu söyleseydim, keşke böyle konuşsaydım, tüh bu aklıma neden gelmedi? Bu cümleleri kurduğunuz oluyor değil mi? ‘Onun yanında olmasam bülbül gibi şakıyorum, onun karşısında konuşamıyorum’ cümlesi nereye tekavül ediyor biliyor musunuz?
Siz çocukken bir gün oyuncaklarınızla oynarken anneniz geliyor ve diyor ki ‘aferin çocuğuma ne güzel kendi kendine uslu uslu oynamış beni beklemiş’ , diğer gün anneniz ya da bakım vereniniz bir şeylere zaten öfkelenmiş olarak gelip diyor ki ‘sana dağıtma diyorum oyuncakları, bu evin hali ne ?! ‘ ?
Ee bir gün önce yaptığınızı beğenen anne, bir gün sonra kayınvalidesi ile tartışmış kocasıyla bozuşmuş, öfkesinden sizi de nasiplendiriyor… ?Çünkü o da yorgun, duygu regülasyonunu kaybetmiş durumda… ?Kafanız karışıyor, ‘ne yapsam da anneme yaransam, gözünde ki sevgi pırıltısını alsam, oynayayım mı oynamayayım mı? ‘?’Çünkü o benim annem, tanrıça gibi benim gözümde, bi ağlıyorum meme geliyor, bi gülüyorum oyuncaklar önüme dökülüyor, dünyada bir tek anne bebek arasında kurulan görünmez bir bağ var, o benim annem, ne derse o! ‘?
Evet evet çocuklar aynen böyle algılıyor sistemi… E her gün farklı duygu durumunda davranan bir anneye uyumlanmak durumunda kalan çocuk, artık anneye göre davranıyor ve ne yapacağını bilmez halde ona yaranmaya çalışıyor… -Annesi tarafından atılan tokat yüzüne şimşek gibi insede, ‘ annee’ diye ağlıyor… Büyük bir yük biniyor omuzlarına, ya yanlış yaparsa, ya hatalı bir şey söylerse? ?
Bugüne dönelim; ‘tam söyleyemedim, keşke bunu da söyleseydim’in dinamiğini görelim şimdi, ya söylediğimde yargılanırsam, ya kızarsa, ya küserse.. İşte o dönemlerde hücrelerimize linklenen, sinen bu ilk öğrendiğimiz ilişki şekli hayatımızda bugünümüze böyle yansıyor, atamıyoruz bir türlü… Sonra keşke ‘şöyle söyleseydim, böyle konuşsaydım’ diyoruz ama o durum, o anda kıymetli oluyor değil mi?
Kullanamaya kullanamaya, nöronlarımızda , öz güvenimizde hamlaşıyor, konuşamaz oluyoruz. ?
Pekiyi ne yapmamız ? Bunu nasıl yeneceğiz?
Bilmem kaç yıllık hayatlarınızda bir yazı çok az şeye etki eder belki, ancak bu yazıya istinaden, anne-babanın eksik yaptığı şeyleri tamamlayabilecek, yaraları sarabilecek kişinin uzman bir psikoterapist olduğunu bilirseniz, hayatınızda bu ve bunun benzeri durumları değiştirebileceğinizi bilirseniz, bütün bir ömrünüzü etkiler… ?
.
.
.
Uzm. Psikolojik Danışman/ Klinik Psikolog/ Psikoterapist Songül Çavdar
Siz de fikrinizi belirtin