Bi tarafınız dans ediyor bir tarafınız ağlıyor mu?
Bir an iyi bir an kötü müsünüz?
Kulağınızda kulaklıklar bangır bangır müzik dinlerken bir şeyler iyi, çıkarıp işe başladığınızda her şey kötü mi?
Anlık güldüren olaylara kahkaha atıp, sonrasında aniden modunuz düşüyor mu?
Bunun sonbahar havalarıyla ilgisi yok. Depresyon diyip geçmekte artık çok yaygınlaştı ancak, bu durum hep böyleydiyse size biraz bölme mekanizmanızdan bahsetmek isterim.
Yine mi anamız babamız Songül hanım? Yahu neymiş bu kadar bu anamız babamız?
Evet; yine annemiz ve babamız, bakımverenlerimiz… Çocuk oyuncakları ile oynarken bir gün annesi gelir veee derki; ‘afferin çocuğuma, ne güzel oynamış, uslu uslu beni beklemiş!’ Çocuk ışıldar, hem oynamış hem de övülmüştür tanrıça annesi tarafından.
Ancak diğer gün annesi gelir vee derki; ‘ sende topla şu oyuncaklarını, bıktım artık evi dağıtanı da bitmiyor, bi çöpü çöpün üzerine koymayanıda!’ Yıkılır çocuk; daha dün oynadığı için seven, annesi değil miydi? Ne oldu da şimdi kızdı? Oynarsam mı sevecek, oynamazsam mı?
Hayatı boyunca bu ikircikli yapı ile boğuşur! O mu bu mu? Hangisi? Tüm hayatına entegre olur artık karar mekanizması… Bi’şey ya iyidir ya kötüdür! Ya siyahtır ya beyazdır. Bana yanlış yaptıysa bitmiştir! Küslükler, yıllarca konuşmamalar, iki seçenek arasında hep kalmacalar. Bi iyi bi kötü hissetmeler… Zorlanır insan… Ama bilin bakalım ne? Hiç bi şey kolay olmayacaktı ancak bazı işler bir uzmanla kolaylaşır… ?
.

.

.
Uzm. Psikolojik Danışman/ Klinik Psikolog/ Psikoterapist Songül Çavdar