Farkedilmiyor Zannediyor Olabilirsiniz ama Çok Bellisiniz...

Çok belliler.
Senin kendini değil de ne yaptığını merak edenler.
Seni sen olduğun için değil kendilerince ne sebepleri varsa ondan arayanlar, ya da aramayanlar.
Konuştukları sadece kendileri olanlar.
Kendilerini dünyanın en haklısı, en akıllısı zannedenler.
Çok belliler.
Onlara belli sınırlar çizmedikçe sizlerde aynı döngüye çanak tutmuş oluyorsunuz.
Bunun çözümü basit.
Ederi kadar yer vermek.
Herkes kendince çok kıymetli, çok naif, çok iyi niyetli, çok doğru. Onların hataları hata değil, deneyim.
Onların sebepleri geçerli, haklı.
Onların hayatları, onların incir çekirdeğini doldurmayan sorunları, onlar onlar onlar…
Değil.❌
Yine arınma yazısı ile sizlerleyim.
Arının.
Bu insanlar çok yakınınızda olabilir, öyle keskin bir çizgidir ki bıçak gibi keser, can yakar. Bırakın yansın.
Kapanır yaralar.
Her gün kanatmaktan yeğdir.
Artık cidden fazladan yoran insanlar vakit kaybı. Hayat onlar için fazla kısa. Erkek, kız, arkadaş, sevgili, akraba… Farketmiyor. Gülümsemesi bile menfaate dönüşmüş, ben merkezci insanların çevresine ya da kendisine faydası dokunmaz uzun vadede…
Bırakın onlar kendileri iyi zannetsinler, kendi dünyalarında takılsınlar.
Bu insanları size ne sorduklarından tutun da, kendi yakın arkadaşlarına kadar bakarak ayırt edebilirsiniz…
Herkesin iyi ve kötü davranışları vardır, bu bir yere kadar tamamdır, ancak yazmanın cevap vermenin, konuşmanın sizi gerdiğini hissettiğiniz her insan için, arınmanız gerekli.
Varlığında herhangi bi faydası olmayanların, yokluğu bir şey ifade etmez.
Tek bir davranışınızı yakalayıp, ordan tutan, güven vermeyen, kıymet bilmeyen, bir kere de ben yapayım demeyen, yaptığını konuşan, karşılığını bekleyen, hadi görücez bakalım diyen, herkesi kendine iyi davranmak Zorunda gibi hisseden… Tam olarak bu tiplerden bahsediyorum.
İnanın herkes kendine her şeyi hak görüyor. Bu haklardan sizinle alakalı olanı verip vermemek size kalmış. Demet Akalın şarkısı gibi oldu değil mi? Son derece atarlı. E biraz atarlanmayalım mı??